30 april, dag 2

Heei,

Vanochtend om iets voor acht uur, ging mijn wekker. Dat was de eerste in onze kamer! Na tien minuten ging weer een nieuwe wekker en mocht de volgende de douche in:p Liep helemaal lekker dus dat was wel fijn. De bedden slapen op zich wel erg goed. Alleen ben je al super snel je kussen kwijt. Die is zooooo klein!!

Om half negen zaten we aan t ontbijt. Om daarna om negen uur te verzamelen in het herinneringscentrum. Na een korte introductie van de overlevende zijn we een door de medewerkers van de educatieve dienst rondgeleid. Het was erg indrukwekkend en alle verhalen deden me een hoop.

Na wat te drinken, zijn we daarna naar de verhalen van de overlevende gaan luisteren. We hebben ons in twee groepen opgesplitst. Iedere groep ging met twee overlevende mee en net op de rand van het kamp en in het kamp hebben we zitten luisteren naar de verhalen van de overlevenden.

Na de eerste ronde was het tijd voor middageten, gezellige macaronie. Hierna was het weer tijd voor ee nieuwe ronde luisteren naar de verhalen. Deze verhalen waren erg goed om te horen en het deed je ook echt wel weer even wat. Hierna was het weer tijd om te drinken en heerlijke Kuchen te eten. Speciaal voor Ron zijn verjaardag (nog van harte gefeliciteerd, ik baal echt dat ik er morgen niet bij kan zijn!!)en daarna gingn we met onze groepsopdracht aan de slag.

Ik zit ingedeeld bij het onderdeel "herdenking" en ik ben erg benieuwd. We zijn hard er mee bezig en ik ga een gedicht schrijven (ja, zo komt er opeens iets uit mij wat haast nog niemand weet). Maar het is heel bijzonder om aan zo'n herdenking mee te kunnen werken.

De groep is erg leuk, 46 studenten bij elkaar doet natuurlijk wel wat. Maar het gaat zeker goed met ons allemaal.

Vanavond ben ik samen met Melvin een stuk gaan wandelen en toen kwamen nogal wat restanten van het kamp tegen, die officieel niet bij het kamp horen. Dat was pas heftig, oude werkbarakken en wat woonhuizen. Dat maakt je stil, dat doet echt enorm veel met je. Zo opeens in het bos loop je daar tegen aan. Het maakt je stil, bang en het laat je enorm nadenken. Brr de rillingen liepen over mijn lijf. Maar goed ondertussen heb ik wat tijd om internet op te starten en zit ik lekker dit te tikken.

Ik moet straks ook nog even werken in mijn "reisdagboek" dat we vandaag gerkegen hebben en daarna wordt het echt tijd om te slapen.

sorry dat jullie zo weinig horen, maar er is ook weinig tijd. En de tijd die er is, is goed om te besteden met rondwandelen (ook zo buiten het kamp:p).

Morgen weer genoeg te doen, workshops en werken aan de opdracht. We eten morgenavond met z'n allen in het restaurant en we hebben een rondleiding op het "afgesloten" gedeelte. Maarja dat is niets meer in vergelijking met wat we vandaag gezien hebben, zo net:p

liefs